Wij gedenken
Iebe Kestens
Gasthuisberg, 30 januari 2003.
1ste tekst: Alle grote mensen huilen
Is dat niet een tekst waarin
we ons herkennen?
Hebben we niet allemaal zin om te huilen en zitten we niet
allemaal met de vraag: dat kan toch niet - dat mag toch
niet dat zo'n jong leventje geen kans krijgt om alle talenten
te ontplooien dat het in zich draagt?
Dromen neergehaald, luchtkastelen
stukgeslagen.
Onbeantwoordbare vragen: waarom
waarom
waarom?
Heeft God er iets mee te maken? Nee, we zeggen niet dat
Hij dat wilde. Maar waarom belette Hij het niet? God, we
hebben aan Hem geen boodschap.
Nu toch niet, we zien wel
Verwelkoming
En toch komen we hier samen,
lieve mama en papa van Iebe,
En toch zijn jullie, familieleden en vrienden, op de uitnodiging
ingegaan om naar deze kapel te komen om afscheid te nemen.
Nee, afscheid nemen doen we niet. We nemen Iebe mee in ons
hart. We zijn hier samen om recht te doen aan haar korte,
maar zo betekenisvolle leventje.
Lieve mensen allemaal : oma,
en oma-meter en opa's, nonkels en tantes, haar peter, overgrootmoeder,
jullie die naar hier zijn gekomen als goeie vrienden van
Johan en Christel of als collega's van het werk -
en heel in het bijzonder: lieve verpleegkundigen van neonatologie,
jullie die zo attentvol en zorgzaam en waakzaam bij Iebe
aanwezig zijn geweest 45 dagen lang,
als pastores verbonden aan dit ziekenhuis willen wij jullie
welkom heten in deze kapel.
Wat deze plaats zo bijzonder maakt is dat we ons hier juist
onder de afdeling neonotologie bevinden. Het is de enige
plek die Iebe in haar leven gekend heeft. Laat ons even
stil worden bij de gedachte dat zij op de plek hier net
één verdieping hoger zoveel dagen gestreden
heeft om er te mogen zijn.
En toen het echt te zwaar werd voor haar heeft ze zelf aangegeven
dat het beter voor haar was dat ze heenging. Zachtjes is
ze op de arm van mama ingeslapen, papa stond aan haar zij.
Het was goed zo, de liefde droeg haar over de grens van
dit leven heen naar een andere wereld. Bevrijd van alle
buisjes en alle draadjes is ze ginds toegekomen. Wij gedenken
Iebe
Muziek
Uitdrukken wat nu in het hart van mama en papa omgaat, kunnen
wij niet en willen wij ook niet. Het is hun geheim.
Woorden zoeken van troost kunnen we al evenmin. Je kind
verliezen, daar zijn geen woorden voor. Met de familie,
vrienden of collega's van Johan en Christel delen we de
ervaring van sprakeloosheid. Er kan alleen maar diepe eerbied
zijn voor dit heel groot verdriet en we willen vandaag aan
mama en papa tonen dat we daar heel behoedzaam zullen mee
omgaan.
De juiste woorden vinden om dank te zeggen aan iedereen
die met veel toewijding zorg heeft gedragen voor Iebe
we kunnen het proberen, maar veel liever laten wij dat over
aan papa die dat straks wil doen. Er werd ons met zoveel
warmte gesproken over de dokters en de verpleegkundigen
die alles geprobeerd hebben om het leventje van Iebe te
redden en toen dit niet mogelijk bleek, geprobeerd hebben
om het haar zo comfortabel mogelijk te maken. Wij zeggen
nu alvast: heel veel dank voor alles wat jullie met zoveel
inzet, deskundigheid, geduld, begrip en liefde hebben gedaan
voor Iebe en voor haar ouders. Het maakt de pijn zachter
om te dragen, het maakt de gedachte dat het leven voor Iebe
echt een te zware opgave was aannemelijker, het helpt om
vooruit te kijken zonder wanhopig te worden.
Een bijzonder woord van dank aan de oma's en de opa's die
altijd klaar stonden om hulp te bieden in deze moeilijke
tijd. Met hun liefdevolle zorg waren zij een grote steun.
En dan waren er alle andere familieleden, de vrienden en
de collega's die het hele gebeuren rond Iebe met veel interesse
volgden.
Deze ervaring van warme, diepe menselijkheid; deze mooie
momenten van échte nabijheid helpen om verdriet en
teleurstelling te dragen, dragen wat moet gedragen worden.
Iebe : jouw foto
Wij kijken naar jouw foto en
wij willen jouw beeld in ons hart bewaren. Voor altijd heb
jij daar een plaatsje gevonden. Dat willen we jou zeggen
en daarom zijn we hier.
Diegenen die dat het meest willen uitdrukken zijn natuurlijk
jouw mama en papa. Die zijn getuige geweest van jouw wilskracht.
Dikwijls hebben ze zich afgevraagd: waar heb jij dat toch
vandaan gehaald? Zoveel moed, zoveel levenswil en levenskracht
! Je hebt je mama en papa versteld doen staan van jouw levenskunst.
Je hebt hen getoond dat het leven de moeite waard is om
er ten volle voor te kiezen, zelfs als je moet leven met
veel beperkingen.
Dat is een onvergetelijke boodschap die je achterlaat.
In kiezen voor het leven ga jij voorop!
Niet alleen je foto bewaren wij als een kostbare herinnering,
maar ook jouw naam blijft ons bij.
Iebe : jouw naam
Eén van de eerste dingen die mama en papa doen als
ze weten dat ze in blijde verwachting zijn is dromen over
de naam van hun kindje. Er wordt gekozen, gewikt en gewogen.
Toen na een periode van probleemloze zwangerschap de dag
van de bevalling aanbrak waren mama en papa klaar om hun
kindje een naam te geven.
Zij kozen voor hun dochtertje waar ze 9 maanden zo verlangend
naar uitgekeken hadden, de naam Iebe.
Daarmee werd Iebe een unieke mens. Zij werd op dat moment
voorgoed toegevoegd aan de lange rij mensen die met hun
naam hun bestaan op deze aardbol uniek en onvervangbaar
maken.
Aanbrengen van de steen met haar
naam op
2de tekst: Lieve, lieve Iebe
Wij brengen licht en warmte aan.
Wij denken aan Iebe, niet alleen
aan de wijze waarop zij hier in dit huis zoveel indruk heeft
gemaakt op dokters en verpleegkundigen, niet alleen zoals
mama en papa haar hebben gekend in haar beste momenten waarop
ze aangaf dat ze de toekomst hoopvol tegemoet keek, niet
alleen zoals mama en papa haar hebben gekend in haar moeilijkste
momenten toen iedereen zich zo machteloos voelde, maar ook
denken we aan alle vreugde die Iebe heeft gegeven toen ze
leefde in de moederschoot. Heel haar leventje is waard om
te gedenken.
Om alles wat Iebe in ons hart heeft wakker gemaakt aan tederheid
en liefde, aan hoop en blijdschap, aan levenslust en levenskracht,
zeggen we haar dank.
We doen dat door bij haar foto het licht en de warmte van
een kaarsje te brengen.
Het is ook een teken van onze goede wil om het leven verder
tegemoet te gaan met heel veel bereidheid om Iebeke mee
te nemen in alle komende lief en leed. Zij hoort er bij,
bij al de goede en de kwade dagen die ons te wachten staan.
Zij zal ons ook wel helpen om het leven naar waarde te schatten.
Later, als wij daar klaar voor zijn.
Kaarsjes en muziek.
3de tekst: Thuis wachtte een
wiegje
4de tekst: Afscheid
Symbool van de ster
Christel en Johan, toen ik jullie
vroeg waar je kijkt als je op zoek gaat naar Iebe, dan kwam
er een dubbel antwoord.
Inderdaad, er is de weg naar binnen: kijken in je hart -
dààr is Iebe te vinden. Nooit meer kan zij
van jullie vandaan. Voor altijd zijn jullie mama en papa
geworden, geen dag is nog zoals voorheen.
Maar er is ook de weg naar buiten: haar ergens zoeken en
dan kijk jij, papa, naar boven, naar de sterren.
Verhaal uit de Kleine Prins
5de tekst: Midden in de nacht
Bloem leggen en gedachtenisprentje
ontvangen
Als een kindje maar 45 dagen
geleefd heeft, dan heb je nog niet veel kunnen verzamelen
aan spulletjes die stuk voor stuk met haar te maken hebben.
Maar toch zijn er heel wat fototjes getrokken, er is haar
voet- en handafdruk,
genoeg om een gedachtenishoekje
te maken thuis, haar manier van aanwezig zijn in jullie
gezin.
We willen jullie een groot boeket bloemen meegeven, een
teken dat we jullie rouw met schroom en eerbied, maar ook
met genegenheid en warmte willen omgeven.
Aan ieder van jullie willen we een bloem aanreiken die jullie
neerleggen bij Iebe's fototje. Deze bloemen geven we aan
mama en papa mee naar huis. U krijgt dan het gedachtenisprentje
dat zij zelf opstelden.
Woordje van de papa
6de tekst: Dag klein meisje
Uit "de kleine prins" - Antoine de Saint-Exupéry
(p.84 - 86)
Vannacht is het een jaar geleden. Dan staat mijn ster precies
boven de plek waar ik verleden jaar gevallen ben.
Ik keer terug.
Je moet naar de sterren kijken. De mijne is te klein om
je te wijzen waar ze is. Dat is beter zo. Voor jou is dan
mijn ster één van de vele sterren. Je zult
het prettig vinden alle sterren te bekijken
. Alle
sterren zullen je vrienden zijn
Voor mensen hebben de sterren een verschillende betekenis.
Voor sommige mensen die ver reizen dienen de sterren als
gids. Voor anderen zijn het alleen maar lichtjes. Weer anderen,
de geleerden, zien er grote vraagstukken in. Maar al die
sterren zwijgen.
Jij zult sterren hebben zoals niemand anders heeft
Wat bedoel je toch?
Als jij 's nachts naar de hemel kijkt zal het zijn alsof
alle sterren lachen - omdat ik een ster bewoon en omdat
ik lach!
En als je eenmaal getroost bent, dan zul je heel blij zijn
dat je me gekend hebt. Je zult altijd mijn vriend zijn en
je zult met me mee willen lachen. En dan zul je van tijd
tot tijd voor je plezier het raam open doen
En je
vrienden zullen heel verbaasd zijn je te zien lachen, als
je naar de hemel kijkt. Dan zeg je tegen ze: "ja, om
de sterren moet ik altijd lachen". En ze zullen denken
dat je gek bent.
Weet je, ook al ga ik weg, ik blijf toch bij je
Begrijp je het niet? Waar ik naar toe ga is te ver. Ik kan
dit lichaam niet meenemen. Het is veel te zwaar.
Maar weet je: het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar.
Alleen met de ogen van je hart kun je goed zien.
|